Gaziantep’te 59 yaşındaki terzi Nurettin Avcı, yarım asırdır elinden iğne ipliği düşürmediği mesleğini, ustasından yadigâr kalan 1950 model dikiş makinesiyle sürdürüyor. Gelişen teknolojiye ve hazır giyim sektörüne rağmen, Avcı’nın küçük dükkanında yarım asırlık makinenin sesi hâlâ yankılanıyor.
1950 Model Dikiş Makinesiyle Zamanı Durdurdu
Henüz 7 yaşındayken bir terzi ustasının yanında çıraklığa başlayan Avcı, o gün bugündür aynı tutkuyla çalışıyor. 1974 yılında açtığı yaklaşık 15 metrekarelik iş yerinde, 50 yıldır iğne, makas ve metreyle geçen bir ömrün izleri bulunuyor. Yeni nesil makinelerin revaçta olduğu günümüzde, Avcı hâlâ 1950 model ustasının makinesiyle dikim yapıyor. “Makinem ustamdan bana hatıra kaldı. Hâlâ tıkır tıkır çalışıyor. Benim için değeri parayla ölçülmez.” diyen Avcı, el emeğiyle ayakta kalmaya devam ediyor.
“İğneyle Kuyu Kazıyoruz”
Terziliğe olan sevgisini dile getiren Nurettin Avcı, “Mesleğim sabır isteyen bir iş. Adeta iğneyle kuyu kazıyoruz. Her dikişin bir hatırası var.” diyerek mesleğin zorluklarına dikkat çekti. Eskiden terziliğin hem saygı duyulan hem de kazançlı bir meslek olduğunu belirten Avcı, “Şimdi bu mesleği yapan az, çırak yok denecek kadar az. Bu işi yapanlar yaşlandıkça terzilik de yok oluyor.” ifadelerini kullandı.
“Mesleğimle 3 Çocuk Büyüttüm”
Yıllar boyunca emeğiyle geçimini sağlayan Avcı, “Bu meslekle 3 çocuk büyüttüm. Onlara mesleği öğretmedim, kendi yollarını çizdiler. Ama ben terziliği ömrümün sonuna kadar sürdüreceğim.” dedi.
Gaziantep’in eski pasajlarından birinde yer alan küçük dükkânında, Avcı’nın makinesinin sesi hâlâ sokağa nostaljik bir melodi gibi yayılıyor.
