Toksik aşk ilişkilerinden önce bence toksik aile konuşulmalı. Toksik toksik diyoruz sürekli ne bu toksik kelimesi önce buna bir açıklık getireyim. Toksik zehirli demek, yavaş yavaş zehirleniyorsunuz. Başlarda anlamıyorsunuz belki ama hayatınız ciddi derecede etkileniyor. Toksik insanlar davranışlarıyla, sözleriyle motivasyonunuzu bozan insanlar, kısaca bizi dibe çeken insanlar. Kendi olumsuzluklarını, hayattaki o başarısızlıklarını, olmamışlıklarını, olumsuz ruh hallerini size yansıtan insanlar. Aslında sizi bir nevi ayna gibi kullanan toksik insanlar. Bütün bunların aileden geldiğini düşündüğümüz zaman sonuç daha yıkıcı bir tablo seriyor bizlere.
Nedir Toksik Aile?
Ebeveynlerin en belirgin özelliklerinden biri çocuklarını değil kendi çıkarlarını düşünmeleri. Sizler eğer böyle bir ailede büyüdüyseniz, kendinizi değersiz hissetmeniz, öz saygınızın düşük olması ya da sevilmeye layık biri olmadığınızı düşünmeniz çok normal.
İnsan doğduğu andan itibaren gördüğü, bildiği, tanıdığı şeyleri bir süre sonra içselleştirerek normal görmeye başlar. Normali kabul ediyor ve anne babamızı gözümüzde o kadar büyütüyoruz ki ne yapalarsa yapsınlar bize doğru geliyor. Yaşananlardan kendimizi sorumlu tutuyoruz kimi zaman, ebeveynlerimizde suç yoktur. Ama büyüdükçe büyüdükçe acısı bizden çıkmaya başlıyor. Bu habis duygularla mücadele ediyoruz.
Toksik Aile Çocukta Nasıl Etki Bırakıyor?
Toksik aile size kendinizi daima suçlu hissettiriyorsa ve bunu çoğunlukla çaktırmadan yapıyorsa, içinize bir suçluluk duygusu oturuyor. Örnek vermek isterim, birçoğumuzun başına gelmiştir; üniversiteyi kazandınız ya da KPSS’yi kazandınız bir başka şehre okumaya veya çalışmaya gideceksiniz. Bu sizin için çok güzel bir hayaldi, ekonomik şartlar falan her şey tamam ama öyle bir konuşuyorlar ki sizi yerle bir ediveriyorlar. Hayatınızın beklide en unutulmaz en mutlu anlarınızı yaşayacaktınız ama içinizde bir suçluluk duygusu çörekleniyor. Çünkü o kadar manipületifler ki, inceden inceden sizi öyle bir nakış gibi işliyorlar ki kendinizi öyle bir kötü hissettiriyorlar ki aslında amaç orada vazgeçmeniz. Tek dertleri kendileri, kendi çıkarları için her şey, sizinle hiçbir alakası yok.
Sizi sürekli eleştiriyorlarsa, beğenmiyorsa, asla memnun olmuyorlarsa yaptıklarınızdan, aşağılıyorsa, sevgisini göstermiyorsa, sürekli trip atıp kesiyorsa, anneniz babanız sürekli sizin için hayatını nasıl feda ettiğini başınıza kalkıyorsa ben şunları yapacaktım ama senin için yapmadım, senin için o adama katlandım, yıllarca senin için annene katlandım diyorsa vay halinize. Hep böyle bir kurban rolündelerdir, sizi bu şekilde çok güzelce sömürürler. Sürekli başkaları suçludur o masumdur, her zaman masum.
Hayatlarınızın içine içine girmeye çalışırlar. Mahreminizi, özelinizi dinlemeye bayılırlar. Sanki hala çocukmuşsunuz gibi. Kız erkek fark etmez 50 yaşına gelirsiniz, nerdesin, kimlesin, nerde kaldın, saat kaç oldu der bazı aileler. Sizi merak ettiği için yapmaz bunları, konu kendisi ile alakalı, mesela evde sıkılmıştır o yüzden hayatınıza karışıyordur.
“Gerçek Sevgide Karmaşa Ve Kaos Yoktur”
Ben ne yaparsam yapayım anne ve babamı mutlu edemedim diyorsanız, hep benim kusurumu bulurlar, eleştirecek şeylerimi bulurlar diyorsanız orada bir durun ve düşünün derim size. Çocuk takdir alır neden onur belgesi almadın der. Plaket alır neden okul birincisi olmadın der. Hep böyle bir yetersiz hissettirme çabası içerisindeler, yıllar geçer üzerinden dönüp size yaptığı açıklama şudur; “ben sen hırslan diye öyle dedim “ olur.
Sağlıklı sevgi iki verici (alma-verme) dengesi bir araya geldiğinde yaşanır. Bunun gerçekleşmesi ise çok nadir oluşan bir an. Sen beni besle ben seni ve birlikte büyüyeceğiz demektir. Arkadaşlar gerçek sevgi destekle, kendimiz olma özgürlüğü ile beslenen sevgidir. Gerçek sevgide karmaşa ve kaos yoktur, hayatınızı kolaylaştırır. Size kendinizi suçlu, kötü hissettirmez, bir kabul görme vardır.
Peki sağlıklı aile ilişkileri nasıl olmalı?
Sağlıklı insan ilişkileri nasıl olmalı? Siz bu yaklaşımların aynılarını veya benzerlerini yaşadınız mı?
Burada ne kadar kendinizi görüyorsunuz ne kadar ebeveynlerinizi görüyorsunuz?
İlişki dinamiklerinde kendinizi sorgulayıp ilacınızı bulamanız yüzleşmesi zor bir hastalık mı? Söz sizde…